Obilužen 25. Novembar Dan Velike narodne skupštine u Novom Sadu 1918. godine

│ Izvor: BKC Novi Sad │ Četvrtak, 26.11.2020. │

Ko i svake godine, pa i ove, al pod posebnim uslovima obzirom na trenutnu epidemiološku situaciju, obilužen je jedan od bunjevački nacionalni praznika Dan Velike narodne skupštine u Novom Sadu, u sridu 25. novembra, koja je održana u Subotici i Novom Sadu. Polaganjem vinaca na bistu popa Blaška Rajića u Subotici i spomen ploču koja se nalazi na zgradi u samom centru Novog Sada, di je prije 102. godine održana Velika narodna skupština.

Na polaganju vinaca na spomen ploču u Novom Sadu bila je prisutna delegacija isprid Grada Novog Sada gradonačelnik Miloš Vučević i pridsidnica skupštine Grada Novog Sada mr Jelena Marinković Radomirović, delegacija isprid Bunjevačkog nacionalnog savita Mirko Bajić, podpridsidnik BNS i Dragan Kopunović odbornik skupštine Grada Subotice i delegacija isprid Udruženja potomaka ratnika Srbije 1912. – 1920. u Novom Sadu na čelu sa Goranom Maksimovićem.

O veličini ovog velikog praznika za državu Srbiju divanio je i gradonačenik Novog Sada.

- Mi smo ponosni potomci naših slavnih predaka, sećamo se istorijskog datuma, ne samo za Bačku, Banat, Baranju što danas zovemo Vojvodina nego za celokupnu Srbiju. Istorijsko 25. novembar 1918. godine kada su naši slavni preci doneli odluku, ispravno istorijsko utemeljenje, državotvornu da se Bačka, Banat, Baranja a dan ranije Srem prisajedini Kraljevini Srbiji. Time je suštinski kapitalizovana ideja nastanka Vojvodine. Posebno smo ponosni što su na toj Velikoj narodnog skupštini učestvovale i žene i to u tom trenutku kada u Evropi žene nisu imale pravo glasa – istako je gospodin Miloš Vučević, gradonačenik Novog Sada.

Koji je značaj ovog praznika za Bunjevce, ko i Bunjevaca koji još uvik žive na prostorima severne Bačke kazo je Mirko Bajić, podpridsidnik BNS i pridsidnik SBB.

- I ove godine ko i svake do sad obilužavamo ovaj dan, značajan datum za Republiku Srbiju, našu matičnu državu. Istorijska je činjenica da su Bunjevci dali neprocinljiv doprinos prisajedinjenju današnji prostora Vojvodine tad Kraljevini Srbiji, 1918. godine. Ali, nažalost moram da kažem, nakon tog stvaranjem Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, Bunjevci su nažalost izgubili svoj nacionalni identitet, da bi 1945. godine onim sramnim komunističkim dekretom, potpuno bili izloženi asimilaciji, bukvalno asimilovani naredbom da se svi Bunjevci, bez obzira na ličnu izjavu imaju smatrati Hrvatima. Taj akt do danas nije ocinjen i proglašen aktom asimilacije i mi Bunjevci zbog tog i danas trpimo poslidice u svemu tome. Iako danas zafaljujući dobroj politiki Republike Srbije, Bunjevci jesu ravnopravna nacionalna manjina u Republiki Srbiji ko što su sve druge nacionalne manjine. Bez obzira na to što danas ima oni koji nas svojataju, osporavaju tu našu autohtonost ko samostalne autohtone nacionalne zajednice, govoreći o bunjevačkim Hrvatima i slično. Mi sa ponosom držimo do svog imena, mi sa ponosom čuvamo svoj identitet, kulturu i jezik, naravno sa našom braćom Srbima – kazo je Mirko Bajić, podpridsidnik BNS i pridsinik SBB.

Šta je bila želja za prisjedinjenjem istako je Goran Maksimović isprid Udruženja potomaka ratnika Srbije 1912. – 1920. u Novom Sadu.

- Eto i ove godine pod posebnim okolnostima proslavljamo godišnjicu jednog od sigurno najvećih događaja u savremenoj srpskoj istoriji. Tog 25. novembra 1918. godine bitno se imenila istorija naroda na Balkanu i centralnoj Evropi a ovaj događaj je bio kruna jednog velikog rata, pogibelji i jedne viševekovne želje Srba na ovim prostorima i Srba na drugim prostorima za ujedinjenjem i zajedničkom državom – kazao je Goran Maksimović.

FOTOGRAFIJE - NOVI SAD

FOTOGRAFIJE - SUBOTICA